عشقولانه 7

زندگی گرمی دلهای به هم پیوسته ست ، گر در آن دوست نباشد همه درها بسته است

من از نازت خریدارم نهایت قیمتش جانم ، تو هم ای نازنین یارم به لبخندی بکن شادم

آنقدر تو زندان دلت شلوغ میکنم تا منو انفرادی تو قلبت راه بدی

به تو سپرده بودمش، به هزار و یک امید و امروز برای هزار و یکمین بار دلمو میبرم تا شکستگیشو گچ بگیرم.

دیابت لباتم، خراب اون چشاتم، عاشق اون صداتم، بادبون کشتیاتم، دیونه ی نگاتم، روانیه اداتم، دیگه جی میخوای ، بخوای نخوای فداتم ...

من تو شدم تو من شدی ، من تن شدم تو جان شدی ، تا كس نگوید بعد از این من دیگرم تو دیگری ،

آفاق ها گردیده ام ، بر مهرشان ورزیده ام ، بسیار خوبان دیده ام ، اما تو چیز دیگری

پیری آن نیست كه بر سر بزند موی سفید   ،   هر جوانی كه به دل عشق ندارد پیر است .

ما كه گفتیم مال یاریم ، غیر دل چیزی نداریم ، بی شما خزون سردیم ، با شما عند بهاریم

من اشك را به خاطر گرمیش ، ناله را به خاطر نوایش ، دنیا را به خاطر خدایش و تو را به خاطر قلب

مهربانت ، عاشقانه دوست دارم .

گر چه از دوریه این فاصله ها مأیوسم

از همین فاصله ی دور تو را میبوسم

بین گل ها تو گل سرسبدی ،‌ چه كسی گفته عزیزم تو بدیی ، تو به خوبی همه جا شهره شدی ، لیلی نیست پیشت عددی

کاشکی دنیا واسه یک شب مال من بود...

اون وقت با خوشحالی از دنیام پرتت می کردم بیرون!

یه روز مادرم منو نفرین كردو گفت الهی درد بی درمون بگیری

نفرینش گرفتو من عاشق شدم !

طعنه بر خاریی من ای گل بی خار مزن

من به پای تو نشستم كه چنین خار شدم...

 اس ام اس

آدما از جنس برگند . گاهی سبزند ، گاهی پائیزن و زردند . زمستون دیده نمیشن . تابستون سایبون سبزند. آدما خیلی قشنگن . حیف كه هر لحظه یه رنگند ...

یادته بهت گفتم كه خشت دیوار دلتم، تو هم منو شكستی

ولی اشكالی نداره، حالا خاك زیر پاتم !

آدم‌های خوب از یاد نمیرن . از دل نمیرن. از ذهن نمیرن. ولی خیلی زودتر از اونی‌که فکرشو بکنی از پیشت میرن مثل تو ....

وفای بی وفایان كرده پیرم برم یار وفا داری بگیرم، اگر یار وفاداری ندیدم، سر قبر وفاداری بمیرم

با وفا دوستت دارم

خودمانیم زمین این همه نامرد نداشت . . .
روزگاری مردم دنیا دلشان درد نداشت

هر كسی غصه ی اینكه چه میكرد نداشت

چشمه ی سادگی از لطف زمین می جوشید

خودمانیم زمین این همه نامرد نداشت...

آدما نمی تونن تغییر كنن

رابطه ها نمی تونن عوض بشن

دنیا نمی تونه ثابت بمونه

ولی یه دوست میتونه تا ابد یه دوست بمونه

دوستت دارم تا ابد

روزگاری مردم دنیا دلشان درد نداشت

هر كسی غصه ی اینكه چه میكرد نداشت

چشمه ی سادگی از زمین می جوشید

خودمانیم زمین این همه نامرد نداشت

تو همون شعر غریبی ، عاشقونه بی فریبی

تو برای دل خوشی هام  ، یه سبد ستاره چیدی

تو همون ناجی عشقی ، تو همون نسیم دریا

كاش برام خبر بیاری از طلوع صبح فردا

میدونی بزرگ ترین درد دنیا چیه؟

اینه كه بفهمی پناه لحظه هات یه پناه گاه دیگه داره . . .

آرزو می کنم غم های دلت برن زیر اولین برف زمستونی و دلت سفید و همیشه بدون غم بمونه . . .

میدونی فرق من با برف چیه؟

برف میادو به زمین میشینه ولی من همین جوری هم به دل میشینم ! مگه نه !!!

/-/

(=^+^=)

(--/)

ببخشید پیشی من پریده تو موبایل شما !! آخه تا بحال جیگری مثل تو رو ندیده

شبی از شبها تو به من گفتی كه شب باش: من كه شب بودم و شب هستم و شب خواهم بود به امیدی كه تو فانوس شب من باشی

مهر یه چیزیه مهربونی یه چیز دیگه، عشق یه چیزیه عاشق شدن یه چیز دیگه، قلب و دل یه چیزیه اما توی قلب تو جا شدن یه چیز دیگه

آسمونتم می توانی همیشه بارونو تو چشمام ببینی. زمین مال زمین خوارها ،فضا مال فضا پیماها ، فقط تو مال من

همه زندگی فقط 3روزه : اومدن - بودن - رفتن . من خودم نخواستم بیام ولی خودم می خوام که باشم اونم فقط به خاطره تو وقتی هم که دیگه نباشی منم میرم

زندگی زیباست زشتی‌های آن تقصیر ماست، در مسیرش هرچه نازیباست آن تدبیر ماست! زندگی آب روانی است روان می‌گذرد... آنچه تقدیر من و توست همان می‌گذرد

مبادا گفته باشی دوستت می دارم دلت را می بویم مبادا شعله ای در آن نهان باشد

گفتی که دنیا را پر از غم دوست داری پس مطمئن هستم مرا هم دوست داری گفتی نمیخواهی ببارم عشق اما شعر غریبی را که گفتم دوست داری

باز در كلبه ی عشق عكس تو مرا ابری كرد.عكس تو خنده به لب داشت ولی اشك چشم مرا جاری كرد

دبیر فارسی بودم نامت را اولین غزل از صفحه کتابها می نهادم اگر دبیر جبر بودم عشق مجهول تو را بر قلب معلوم خودم بخش میکردم تا معادله محبت پدید آید اگر دبیر هندسه بودم ثابت می کردم که شعاع نگاهت چگونه از مرکز قلبم گذشت

روز اول شوخی شوخی جدی شد شوخی ترین جدی عمرم دوست داشتن تو بود و جدی ترین شوخی عمرم از دست دادن تو

 اس ام اس

دوستی شاید عشقست که میسازدو میسوزد و شاید ترانه ایست که هر دم آوایش در دل جاریست لیکن هر جه هست زیباست

هیچ وقت با خودت فکر کرده ای که انتهای این عشق ها چیست خرد شدن معشوقه های بی پروا و کم سو شدن امیدهای پوشالی و چیزی که آغاز شد باید پایانش را هم باور داشت.

من بی تو یک بوسه ی فراموش شده ام؛ یک شعر پر از غلط؛ یک پرنده ی بی آسمان؛ یک نسیم سرگردان؛ یک رویای نا تمام

صدای یک بوسه به بلندای صدای گلوله ی توپ نیست اما انعکاس آن مدت زیادی باقی خواهد ماند؛پس عزیزم می بوسمت تا صدای عشق من تا مدت ها در قلبت انعکاس داشته باشد

عشق را بشناس تا شادی را بشناسی . بدون عشق ، شادی وجود ندارد، نمی توانم به تو نشان بدهم که دوستت دارم . زمان این را نشان خواهد داد

آتشی که عشق روشن می کند بسیار بیشتر از سردی و خاموشی ای است که تنفر به بار می آورد

و من هرگز نمی توانم کسی را که به او لبخند نزده ام از ته دل دوست داشته باشم

همانطور که به زیبایی تو خیره شده ام ، با خود می اندیشم ، هرگز فرشته ای را دیده ام که در ارتفاعی چنین پایین پرواز کند

لذت عشق زمانی است که آن را نثار می کنی بیشتر از زمانی است که دریافتش می کنی پس بذار من عشقم را نثارت کنم

هر کدام از ما چون فرشته ای با یک بال است . و تنها زمانی قادر به پرواز خواهیم بود که در آغوش هم باشیم

قسمتی از وجود تو در من رشد کرده و ، تو خواهی دید ، تو و من برای همیشه ، هرگز از هم جدا نخواهیم شد

در تو خود را گم می کنم ، بی تو خود را باز می یابم و دوباره به دنبال گم شدن

زندگی را بی عشق سپری کن غم بزرگی است . اما این تقریبا برابر است با غمی که زندگی را ترک کنی بدون اینکه به کسی که عاشقش هستی بگویی که دوستش دارید

کلید قلب ، زندگی و روح من ... همه در دستان اوست . او مالک آن است فقط باید کلید را بچرخاند و بگذارد تا با تمامی شور و عشقم او را در بر گیرم

در صفحه ی شطرنج زندگیم تمام مهره هایم مات مهربانیت شد و من با اسب سفید قلبم به سوی تو تاختم تا بگویم:شاه دلم دوستت دارم

با چشمان تو مرا به الماس ستارگان آسمان نیازی نیست این را به آسمان بگو

دراین دنیا نكردم من گناهی/ فقط كردم به چشمانت نگاهی/ اگر باشه نگاه من گناهی/ مجازاتم بكن غیر از جدایی

عشق یعنی :چون خورشید،تابیدن بر شب های دوست و چون برف ،ذوب شدن بر غم های دوست

قفس داران سکوتم را شکستند/دل دائم صبورم را شکستند/به جرم پا به پائی عشق رفتن/پرو بال عبورم را شکستند/مرا از خلوتم بیرون کشیدند/چه بی پروا حضورم را شکستند/تمنا در نگاهم موج می زد/ولی رویای دورم را شکستند

صدای پایت خوش آهنگی بود برایم عمیقتر از مثنوی سکوتت گویاترین نجواهای عاشقانه و نگاهت صمیمی ترین پیوند

خانه های جدول زندگیم را دستان مهربانت یک به یک پر کرد و رمز جدول چنین بود: دوستم بدار

اگر دو تا بودی می زاشتمت روی چشمام حالا که یک دونه ای جات همیشه تو قلبمه

لحظه دیدار نزدیك است . باز من دیوانه ام، مستم . باز می لرزد، دلم، دستم . باز گویی در جهان دیگری هستم

بر خاک بخواب نازنین،تختی نیست. آواره شدن ,حکایت سختی نیست. از پاکی اشکهای خود فهمیدم . لبخند همیشه راز خوشبختی نیست

فقط اسمی به جا مانده از آنچه بودم و هستم دلم چون دفترم خالی قلم خشكیده در دستم گره افتاده در كارم به خود كرده گرفتارم به جز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رو دارم رفیقان یك به یك رفتند مرا با خود رها كردند همه خود درد من بودند گمان كردم كه همدردند

می خواستم برایت هدیه ای بفرستم نسیم گفت مرا بفرست تا موهایش را نوازش کنم باران گفت مرا بفرست تا صورتش را بشویم و اشکهایش را پاک کنم ناگهان قلبم گفت مرا بفرست نا دوستش داشته باشم و تو همه وجودم شدی.

صدایم در برابر صدایت بی صداست، چشمانم در برابر چشمانت نابیناست، خنده هایم در كنار خنده هایت خالیست، پس بدان بی تو هیچم، تنهایم نگذار تا با تو هم آواز شوم

عاشق و مجنونت شدم .نخونده مهمونت شدم. کلی پریشونت شدم. شمع تو شمدونت شدم .خاک تو گلدونت شدم . خادم دربونت شدم . عمری غزل خونت شدم . شعرای ارزونت شدم اما یه جوری مجنونت شدم.

از پشت شیشه های بزرگ دلتنگی گریه میكنم و آرزو میكنم كه كاش برای یك لحظه فقط یك لحظه آغوش گرمت را احساس كنم ، میخواهم سر روی شانه های مهربانت بگذارم تا دیگراز گریه كم نشوم.